Szperając dalej trafiłam na stronę
www.lehociped.cz, gdzie można poczytać o historii rowerów poziomych. Oto co tam piszą:
Dlaczego rowery poziome można spotkać tak rzadko? Kosmiczna technologia? Nowy rodzaj roweru? Nic z tych rzeczy. Rowery poziome były znane już w I połowie XIX w., np. Welocyped MacMillana.
(obrazek)
Karykatura z roku 1892. Rowerzysta na poziomce wygląda bardziej wyluzowanie niż rowerzyści na rowerach pionowych.
W roku 1930 zdarzyło się kilka rzeczy, które wpisały się w historię roweru. Zupełnie nieznany francuski rowerzysta Francis Fauré pobił ustanowiony 20 lat wcześniej rekord prędkości na rowerze poziomym skonstruowanym przez Charlesa Mocheta. Wywołało to burzliwą reakcję w szeregach UCI (Union Cycliste Internationale - ogólnoświatowy związek ustalający reguły w cyklistyce). Debata skoncentrowała się na pytaniu, czy Velocar Mocheta jest w ogóle rowerem i czy rekord jest ważny.
W roku 1934 funkcjonariusze UCI nie uznali rekordu Fauré'a i zakazali korzystania z poziomek i pomocy aerodynamicznych w zawodach. Tym samym skutecznie ukrócili jakąkolwiek różnorodność w projektach rowerów, które istniały od powstania roweru w roku 1840. Czy członkowie UCI obawiali się, że poziomki wyprą tradycyjne rowery? Czy zdawali sobie sprawę, że przez to wstrzymają rozwój maszyn napędzanych siłą mięśni ludzkich na następne 40 lat? Dlatego dzisiejsze rowery niewiele się różnią od konwencjonalnego roweru Starley and Sutton Safety z roku 1885. Wyobraźcie sobie tylko, dokąd mogłaby dziś zabrnąć technologia rowerowa, gdyby nie negatywna decyzja UCI.
(Czarno-białe zdjęcie)
Być może ostatnie zawody poziomki kontra pionowce z roku 1934.
To, że rowery poziome to nic nowego nawet w Czechach udowadniają (te obrazki). Pan Alois Sedláček (+1987) zakończył produkcję tych poziomek w roku 1943, a jedną podarował swojej dziewczynie na jej 18. urodziny. Dalej udało się nam dostrzec na tych zdjęciach, że rowery miały przerzutkę, a pan Sedláček jeździł na nich z Pragi do Jihlavy.
Źródło:
http://lehociped.cz/html/historie.html
